Η επιχρύσωση ξυλόγλυπτων έργων τέχνης (εκκλησιαστικών κειμηλίων και στοιχείων εκκλησιαστικού διάκοσμου, τέμπλων, προσκυνηταριών, επίπλων, κ.λπ.) είναι μία διαδικασία που απαιτεί ειδική τεχνογνωσία, δεξιοτεχνία, αλλά κυρίως επίπονη και χρονοβόρα εργασία για να αποδωθεί το βέλτιστο αποτέλεσμα.

Mία διαδικασία πολλαπλών σταδίων που περιλαμβάνει την επεξεργασία και προετοιμασία της ξυλόγλυπτης επιφάνειας με την εφαρμογή των κατάλληλων τεχνικών και υλικών. 

 

Η υλοποίηση κάθε σταδίου πρέπει να διεξάγεται άψογα και με μεγάλη προσοχή, δεδομένου ότι είναι εξίσου σημαντική στην επιτυχή απόδοση της τελικής φάσης της στίλβωσης των επιχρυσωμένων περιοχών.

 

Θερμοκρασία υλικών, σχετική υγρασία χώρου, καθαρότητα πρώτων υλών λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη, αφού είναι καθοριστικοί παράγοντες της επιτυχίας του αποτελέσματος. Στο τελικό στάδιο κάθε έργου, η σχολαστική λείανση της επιφάνειας του χρυσού είναι το μυστικό που παρέχει αποτέλεσμα απαράμιλλης αισθητικής αξίας και εξαιρετικής ανθεκτικότητας στο χρόνο. 

 

Επίχρυσα εικονοστάσια και προσκυνητάρια που έχουν φιλοτεχνηθεί από την ARTIS, αποτελούν σήμερα σημείο αναφοράς στην σύγχρονη εκκλησιαστική τέχνη και μπορεί κανείς να τα θαυμάσει στα σημαντικότερα ιστορικά και πνευματικά κέντρα της Ορθοδοξίας, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.